Affetmek, acı veren hatayı görmezden gelmek değil, hatayı görmekle birlikte buna rağmen sevgiyi seçmektir.
Affetmek, kendine yapılmış bir iyiliktir. Çünkü kendine verdiğin hediye, dünyanın en değerli hazinesidir.
Affetmek, güçsüzlük değil, gücün en yücesidir.
Affetmek, yürekten silmek değil, artık acıtmamak için sevgiyle hatırlamaktır.
Affetmek, hatanın cezasını değil, hatanın kendisini affetmektir.
Affetmek, insanın insanlığına verdiği en büyük hediye ve erdemi göstermesidir.
Affetmek, kendi huzurun için yaptığın bir tercihtir.
Affetmek, hayatın sürekli bir döngüsüdür. Aldığın nefes kadar doğal bir olgudur.
Affetmek, suçluya verilen cezanın değil, kendine verilen bir hediye paketidir.
Affetmek, geçmişi silmek değil, geleceğin için yaptığın bir yatırımdır.
Affetmek, insanın kendisiyle barışık olabilmesi ve mutlu olabilmesi için gereklidir.
Affetmek, yaraları iyileştiren bir merhem gibidir.
Affetmek, geçmişte yaşanan acılardan ders çıkarmak ve geleceğe daha güçlü adımlarla ilerlemek için bir fırsattır.
Affetmek, kişinin kendisine saygısı ve değer vermesidir.
Affetmek, sadece suçluyu değil, kendini de kurtarmanın yoludur.
Affetmek, hayatın içindeki negatif enerjiyi yok ederek, yaşamın güzelliklerine açılmaktır.
Affetmek, kendine hediye ettiğin bir iç huzur ve özgürlüktür.
Affetmek, güçlü olmak için değil, insani olmak için yapılması gereken bir davranıştır.
Affetmek, birlikte yürüdüğümüz insanların hatalarına rağmen hayatta kalmayı seçmektir.
Affetmek, hayatın en güzel armağanlarından biridir ve sana kendine olan güvenini geri verir.